تیرِ در استخوانم،
امیدوارم لااقل حال تو خوب باشد.
من که می‌گویم کاش اصلا باد همه‌ی ما را می‌برد. می‌گذاشت توی یک خاکی با نیترات و پتاس بیشتر. یک چیزی در حدود خاک پای تو.
به پیچ و تاب‌های زیر گنبد شاه قسم که ما نسل بی رگ و ریشه‌ای هستیم. و بنابراین، دُم ما کوتاه و گردو بر نخیل!